Nog meer indianen en...toch weer sleutelen

Van het Maispaleis naar Chamberlain gereden. Onderweg regende het even en toen…brak de andere ruitenwisser af, aan de bestuurderskant. En ook deze vonden we terug: op de krik. Helaas was wel het asje afgebroken. We verwachten voorlopig geen regen meer, dus we laten het even zo. Fred heeft veel gereedschap meegenomen, maar geen draaibank.

In Chamberlain hebben we een museum bezocht over de Lakota-indianen, gehuisvest in een school voor indianenkinderen. Mooi museum, dat liet zien hoe de Lakota vroeger leefden. De buffel was erg belangrijk voor ze en ze gebruikten elk deel van de buffel, niets ging verloren: ze maakten tipi’s en schoenzolen (moccasinzolen) van de huiden, dekens van de haren, touw van de staart, gereedschap van de beenderen, lepels van de hoeven, en gebruikten de uitwerpselen als brandstof. Helaas hebben de blanken bijna alle buffels doodgeschoten, er resteerden er nog ongeveer 500 van de voorheen miljoenen. Inmiddels zijn er weer een paar buffelkuddes, waaronder een kudde van 1300 in Custer State Park.

Ook in Chamberlain: een vorige week geplaatst enorm roestvrijstalen beeld van een indianenmeisje, op een plek met prachtige uitzichten op de Missouri-rivier. Vervolgens langs de Missouri door indianenreservaten naar Pierre gereden (uit te spreken als pier en niet op zijn Frans), de hoofdstad van South Dakota, met ruim 13.000 inwoners. We wilden naar downtown Pierre, waar een fantastische boekhandel moet zijn. Dat viel nog niet mee:  sowieso vinden we het lastig om in Amerikaanse steden een soort van centrum te herkennen. In Europese steden zit je al gauw goed als je het marktplein opzoekt of in de buurt van een kerk zoekt. Hier zijn kerken vooral aan de rand van de bebouwing en het stratenpatroon is rechttoe rechtaan. Enfin, die dag hebben we downtown Pierre niet  meer gehaald. De richtingaanwijzer knipperde niet meer, deze brandde constant en de voltmeter op het dashboard gaf aan dat de dynamo geen spanning meer leverde. En meteen roken we ook een brandlucht en de vin werkte niet meer: motor aan de kook. Gauw de auto aan de kant gezet, motor af laten koelen en heel voorzichtig naar een camping in een State Park aan de Missouri gereden. Gelukkig werkte de dynamo wel meteen weer. Fred, die wel even genoeg had van het sleutelen, is maar weer onder de auto gekropen en constateerde dat het slechts een relais is dat stuk is gegaan. Dat is eenvoudiger te repareren dan een vin.

De volgende dag zijn we naar een garage gegaan om een nieuw relais te kopen, dat Fred er ter plekke heeft ingezet. Dat kregen we gratis. Ook kregen we korting op de camping, mensen vinden ons geloof ik maar sneu met al dat gesleutel. Maar voor ons is dat heel gewoon.

O ja, en de TomTom blijkt toch niet gestolen. Tijdens het sleutelen kwam Fred de TomTom tegen op de waterslangen onder de radiator, nog geheel intact…