De laatste dagen: het Witte Huis en voorbereiden op de terugreis
20 februari 2017 - Washington D.C., Verenigde Staten
Dank voor alle reacties op het gedoe met Fred! Wel opvallend weer, het woord ziekenhuis staat in de titel en hup…het aantal lezers vertoont een enorme piek haha! Maar gelukkig gaat alles weer goed: geen bloedneuzen meer gehad, en de bloeddruk is prima. Fred is voor de zekerheid wel acuut gestopt met alcohol drinken, en verder is hij voorzichtig met neus snuiten, warme dranken en hete douches.
Zonder verder nog iets van Charleston te hebben gezien (goede reden om nog eens terug te komen in de VS) zijn we in twee dagen naar Washington DC gereden. Naarmate we dichterbij Washington kwamen, werd het verkeer steeds drukker. Wel een mooie, groene route. Op een camping niet ver van de binnenstad was gelukkig voldoende plek, en hier brengen we onze laatste nachten met de camper door. Wonder boven wonder is het nog steeds prachtig weer: zonnig, ruim 20 graden, perfect om een stad te bezoeken en lekker buiten ontbijten elke ochtend. Normaal gesproken is het hier nu een stuk kouder, en we hadden ons mentaal voorbereid op een paar koude laatste dagen in de VS, maar dit is echt een enorme meevaller.
De Amerikanen hebben een extra lang weekend, want het is hier President’s Day vandaag: een dag ter ere van Lincoln en Washington (die allebei in februari jarig waren) en andere presidenten. Door sommigen omgedoopt tot ‘Not my President’s Day’, er waren betogingen tegen Trump in allerlei steden, ook (op kleine schaal) in Washington, maar hier hebben wij er niets van gezien.
We zijn twee dagen met het openbaar vervoer de stad ingegaan, heel handig: op de camping is een bushalte! Eerst naar The Mall, een brede strook waar ontelbaar veel monumenten aan liggen, inclusief een beeldentuin (met een boom van roestvrijstaal), een ijsbaan, en aan het ene uiteinde ligt Capitol Hill, de bekende witte koepel waarin het parlement huist. Normaal gesproken lopen in dit deel van Washington vooral ambtenaren, politici, journalisten en lobbyisten rond, maar aangezien iedereen nu vrij is (we waren er op zondag en op de maandag/feestdag) zagen we vooral mensen in vrijetijdskleding. Het Witte Huis hebben we ook gezien, wel stonden er hekken omheen, echt dichtbij konden we niet komen. Misschien wordt het verbouwd omdat Trump er nu gaat wonen. We hadden ons overigens een andere voorstelling van het Witte Huis gemaakt: groter en meer vrijaf gelegen (zoals paleis Soestdijk) en met een minder lullig voortuintje.
Het was hoe dan ook heel bijzonder om de dingen die we al veel gezien hebben op televisie nu eens in het echt te zien! Vooral nu wij gedurende deze reis eerst The House of Cards hebben gezien en vervolgens zes seizoenen van The West Wing (NB wij beschikken niet over seizoen 7, iemand van jullie misschien???). En nu we in Washington met alle monumenten, beelden en musea weer zijn herinnerd aan de vele goede presidenten die de VS heeft gehad, is het des te wranger dat Trump hier nu aan het roer zit.
Aan The Mall bevindt zich een aantal musea van het Smithsonian onderzoeksinstituut, en deze musea zijn gratis te bezoeken. Wij hebben het Museum of American History bezocht, met een afdeling over de geschiedenis van de VS (heel nadrukkelijk van de VS als natie, dus de indianen worden helemaal overgeslagen viel ons op, wel was het isolatiepak van Walter White uit Breaking Bad te zien), over transport (met een van de eerste caravans, uit 1936, bedoeld om in te wonen en niet om te recreëren), over zwarte Amerikanen, over de Amerikaanse eetcultuur en over de totstandkoming van de Amerikaanse vlag.
Vervolgens naar de Renwick Gallery, een kunstmuseum in een prachtig gebouw, dat in de jaren ’60 van de sloop is gered door Jackie Kennedy. Hier zagen we een interessante expositie van hedendaagse kunstvoorwerpen, waaronder een installatie met vloerkleed en plafond, geïnspireerd door een tsunami in Japan, en een marmeren kussen.
Intussen wilden we ergens gaan lunchen, maar dat viel niet mee: geen restaurant te vinden. In dit deel van Washington staan vooral enorme kantoorgebouwen en musea, en waar de werknemers van deze gebouwen lunchen weet ik niet, maar in elk geval niet in een gelegenheid in de buurt. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een keten waar we hele smakeloze sandwiches hebben genuttigd. Zonde van alle calorieën. Maar het vulde wel. Later las ik in de Lonely Planet dat je als je The Mall bezoekt maar beter zelf iets te eten mee kunt nemen…Met volle maag nog even gewinkeld bij Macy’s.
De volgende dag hebben we het anders aangepakt. Eerst hebben we de camper gereed gemaakt voor verscheping, en toen zijn we weer de stad ingegaan. Deze keer hebben we eerst ergens geluncht en daarna een ander Smithsonian museum bezocht: National Gallery of Art. Prachtig gebouw, met een enorme kunstcollectie. Op de middelbare school heb ik geleerd dat je bij een museum het beste vooraf een keuze kunt maken: alles zien is onmogelijk. We zijn dan ook eerst naar de impressionisten gegaan. Monet, Degas, Gauguin, Toulouse Lautrec, Van Gogh, prachtig. Ook hebben we Amerikaanse impressionisten gezien. Een paar jaar geleden hadden we in Giverny, woonplaats van Monet in Frankrijk, al kennisgemaakt met Amerikaanse impressionisten, en toen vonden we het al bijzonder omdat de onderwerpen zo anders zijn (hoewel Amerikaanse impressionisten ook in Europa zijn geweest en ook Europa schilderen). Niagara, hoge gebouwen, industrie, dat is wat anders dan de voor ons bekende Provence-taferelen.
Verder ook een afdeling gewijd aan 17e-eeuwse Nederlandse schilders, Rembrandt, Frans Hals, Johannes Vermeer, prachtig. Ik werd bijna een beetje trots op mijn Nederlanderschap.
En we maakten kennis met het werk van de Amerikaanse modernistische schilder Stuart Davis. Nooit eerder van gehoord, maar ik las dat het Stedelijk Museum in Amsterdam in 1998 een tentoonstelling aan hem had gewijd. Mooi kleurrijk werk, en de tentoonstelling bood een goed inzicht in de ontwikkeling in zijn werk, en er werd een documentaire vertoond over de invloed van de jazzmuziek op zijn werk. Aangename verrassing.
Tja en nu zit het er bijna op. Morgen (dinsdag) leveren we de camper af in de haven van Baltimore, en woensdag vliegen we vanaf Washington naar huis. We hebben vandaag de koelkast leeggegeten. Het inkoopbeleid had ietsje beter gekund: we hebben vandaag 5 hamburgers weggewerkt. Omdat Fred geen alcohol meer drinkt, is er voor mij nog anderhalve liter wijn te gaan, maar of ik dat ga redden…geen idee!
Die 1,5 liter wijn moet lukken toch? Het is tenslotte feest .
Heel veel succes maar vooral plezier met de laatste lootjes voor de terugreis. Dikke kus en heeeeeeeele dikke verjaardagsknuffel !!!!!!!
Groetjes Evelien
Vinden het wel fijn dat er weer reuring aan de overkant komt.
Goede terugreis en tot snel.
Een hele fijne verjaardag vandaag.
Geniet nog maar lekker van de wijn.
Mooie ijsbaan daar en dan ook nog bij blauwe lucht en 20 graden.
Nu nog even de camper naar de boot en dan voor jullie en de dieren een fijne veilige terugvlucht.
Behouden vaart en tot gauw weer!
Van harte gefeliciteerd en een behouden terugkomst.
Ik heb de afgelopen maanden met heel veel plezier jullie reisverhalen gelezen. Mooie afsluiting in Washington. Daar is echt zo veel te zien. Goede thuisreis en tot op szw.
Hartelijke groet, marcelis
Ik heb genoten van jullie prachtige reis.Dank.
Een goede terugreis toegewenst en tot ziens in ons ook wel mooie kikkerland.
Groet, Anneke Bouman.
Gefeliciteerd met je verjaardag! Jullie hebben een hele bijzondere reis achter de rug. Was leuk om te volgen. Geniet van de laatste dagen en Conny, tot ziens op station Beverwijk (PS: t.z.t. effe de NS app checken. Tijden zijn behoorlijk veranderd, haha). Gr Jan
Fred is nu lid van de blauwe knoop,volhouden maar even.
Een goede reis terug.
Liefs,Gerda en Gerard.
Geniet er vandaag nog van en een hele goede terugreis gewenst!
Groeten van je oom en tante
fijne verjaardag gewenst. Ik heb genoten van je blog.
Wat een mooie reis. Monique
hartelijke groeten, Hetty en Marco
Goede terugreis samen en ik sluit me aan bij wat al vaak is gezegd: ik ga de verhalen en mooie foto's missen!
Op de valreep van jullie trip nog even je verjaardag in Baltimore vieren, leuk.
Ik heb genoten van je verhalen, zo leuk om alles met jullie mee te beleven. Als ik even geen zin meer had in wat ik moest doen achter mijn computer, kon ik altijd even op jullie pagina terecht voor de broodnodige en zeer onderhoudende afleiding. Hoe moet dat nu straks?
Een hele goede reis terug en tot snel weer een keer.
Lieve verjaardagsgroet, Judith
De laatste lootjes wegen het zwaarst zeggen ze ik hoop voor jullie dat ze heel ligt zijn ,dus een goede en leuke terug reis .
En over die alcohol van Fred houd hij toch niet vol ha ha Gr
Geniet van de terugreis. Ik hoop dat het ook met jullie dieren allemaal goed blijft gaan. Daar heb ik niet veel meer van gelezen.( Of heb ik iets gemist)
Groetjes uit Deventer.
Nicole en Jaap.