Hele dagen aan de wijn

Onderweg naar de wijngebieden eerst een tussenstop gemaakt in Stockton, bij een rivierdelta. Plotseling hoorden we een hoop kabaal in het water: er kwam een heel groot beest voorbij dat half boven water kwam. Hij blies ook water. Dolfijn, kleine walvis, zoiets moest het zijn. Joep en Fiep waren aan het zwemmen in datzelfde water, en het leek wel of het beest nieuwsgierig was, want hij kwam een paar keer terug. Toen we wat verderop aan een paar mannen vroegen wat dat voor beest geweest kon zijn zeiden ze dat hier veel zeehonden en zeeleeuwen landinwaarts zwommen. Ze bleken vissers en  zijn er absoluut niet blij mee, want ze eten heel veel vis, en het liefst nog grote ook.

En toen naar Napa Valley, een wijnvallei met pittoreske dorpjes, antiekwinkeltjes, supermarktjes met belachelijk dure maar wel organische spullen (beker yoghurt voor 9 dollar en zo), goede restaurants (de hoogste dichtheid aan Michelinsterren van de VS) en natuurlijk heel veel wijn: in de dorpen zijn proeflokalen en je kunt ook wijn proeven bij de wijnmakers zelf. Wij hebben ons een paar dagen op de wijn gestort: eerste proeverij om 11 uur ’s ochtends, dan lunchen met weer wijn, en ’s avonds ook weer wijn. Daar kun je snel aan gewend raken! Bij de eerste proeverij hebben we meteen besloten om in elk geen wijn uit de Napa-vallei te kopen: dankzij een fantastische marketingcampagne is Napa-wijn een enorme hype geworden, en gaan de prijzen elk jaar omhoog. En de prijzen staan in geen verhouding tot de kwaliteit. Grappig is ook het verschil tussen de Napa-vallei en de Sonoma-vallei, die ernaast ligt (aan de andere kant van de heuvelrug). Napa is chiquer en duurder, Sonoma is meer ‘down to earth’ en goedkoper. In Sonoma willen ze het woord Napa ook liever niet hardop zeggen, maar spreken ze in plaats daarvan over ‘the four letter word’.

Wij wilden niet zozeer zelf wijn kopen, maar vonden vooral de ervaring van het proeven leuk, en ook de gesprekken met degene die de wijn inschenkt (die soms zelf ook een glas meedrinkt) en met de andere wijnproevers. Wel gek is dat bij geen enkele wijnproeverij de glazen worden omgespoeld, laat staan gewisseld bij een andere soort wijn. Hooguit wordt het laatste restje eruit gegoten.

In Napa zijn we bij een beroemd (weten wij ook nu pas hoor) wijnhuis geweest: Chateau Montelena. Dit is bekend geworden door een gebeurtenis uit 1976: er was een wijnproeverij van Amerikaanse en Franse wijnen, waarbij de juryleden blind proefden. De Franse juryleden deden nogal badinerend over de in hun ogen lompe Amerikanen: die zouden hun wijn uit mokken drinken. Maar….de winnaar van dat jaar was een Amerikaanse chardonnay uit de Napa-vallei! (Later hoorden we van iemand uit Sonoma dat de druiven gedeeltelijk uit de Sonoma-vallei afkomstig waren) Hier is in 2008 ook een speelfilm over gemaakt: Bottle Shock, met o.a. Alan Rickman en Bill Pullman. Wij hadden nog nooit van deze film gehoord, wij kennen alleen Sideways, een roadmovie over wijn die zich in Californië afspeelt en waarvan je veel dorst krijgt.

We komen overigens in Californië opvallend veel mensen tegen die zich tegenover ons uit zichzelf verontschuldigen over de verkiezing van Trump. Mensen maken zich oprecht zorgen, en we spraken ook al mensen die de Canadese nationaliteit hebben aangevraagd. Kunnen ze altijd nog emigreren als het te erg wordt. Wij antwoorden dan ter geruststelling met de mededeling dat wij in Nederland ook een vrij enge man kennen die mogelijk veel stemmen gaat trekken, en die zelfs zo ongeveer dezelfde haardracht heeft. 

Het stadje Sonoma kent een bijzonder wapenfeit: in 1846 namen 30 gewapende boeren de Mexicaanse generaal Vallejo gevangen, uit protest tegen het feit dat alleen Mexicanen grond mochten bezitten in Californië. Ze riepen de onafhankelijke republiek Californië uit, met een vlag met een beer erop. Na 25 dagen hield de republiek alweer op te bestaan, want toen werd Californië geannexeerd door de VS. De vlag is echter nog steeds de officiële vlag van Californië. In Sonoma hebben we overigens wel een fles wijn gekocht, een frisse Chardonnay van de oudste wijnmaker van Californië. 

Tussen de Napa- en Sonoma-valleien in is nog een bezienswaardigheid die niets met wijn te maken heeft: een zogenaamd ‘petrified forest’, een versteend bos met allemaal versteende ‘redwood trees’ (=de langste boom ter wereld). Daar kregen we een privérondleiding van een gids die vertelde over de geschiedenis van dit bos en over de bomen die er nu nog leven. Ruim 3 miljoen geleden was hier een vulkaanuitbarsting, en door de lavagolven vielen alle bomen dezelfde kant op. Ze werden bedolven onder de as en zijn daardoor versteend. Ze zien er nog uit als bomen, maar zijn steenhard. Soms zitten er ook kristallen in de bast. Redwood trees komen alleen aan de kust voor, maar de kust lag vroeger meer landinwaarts. Nu groeien in dit gebied geen redwoods meer. Wel groenblijvende eikenbomen en bomen met een hele gladde bast die vruchten dragen die op appeltjes lijken.